Είµαι αρκετά αρχαίος για να θυµάµαι τις εξατµίσεις του Εµφυλίου, την Κορέα και την κηδεία του Παπάγου. Και σηµειώνω µια λειτουργία του Κέντρου που αδίκως υποτιµάται. Πρόκειται για µια χρυσή τοµή που ευνοεί προεδρικές επιλογές του Κοινοβουλίου από µετριοπαθείς, γενικά, προσωπικότητες. Πρόσωπα του Κέντρου (Σοφούλης, Πλαστήρας) ανέλαβαν µέρος της ευθύνης για τη διεξαγωγή του Εµφυλίου. Όταν ενώθηκε σε Ενωση Κέντρου, βάρυνε αρκετά στις τότε επιλογές η δεύτερη θέση της Ε∆Α στις εκλογές του 1958, αλλά και ο πρόωρος θάνατος του Καρτάλη, του µόνου πολιτικού που ευνοούσε µια κεντροαριστερή σύγκλιση. Αλλά αυτά µπορεί να είναι ή να µην είναι αξιόπιστα. Σηµασία έχει ότι σήµερα υπάρχει µια αφανής λίστα προσώπων που κάθε τόσο συζητιούνται για την ανάδειξή τους στην Προεδρία της Δηµοκρατίας στις επικείµενες διαδικασίες του 2020. Τα ονόµατα αυτά, ανεξάρτητα από την κοιτίδα και την προέλευσή τους, είναι, µεταξύ άλλων, ο Κώστας Καραµανλής, ο Γιώργος...