Ένας διανομέας στην πόλη ή ένας σερβιτόρος σε ένα νησί, ζουν κάτω από την ίδια ομπρέλα: την σύγχρονη, "ευέλικτη" εργασία. Μια εργασία που έχει βαφτίσει την ανασφάλεια "ελευθερία", την εξάντληση "ευκαιρία" και την απουσία δικαιωμάτων "καινοτομία". Πίσω από τους γυαλιστερούς όρους της "gig economy" και της "εποχικής απασχόλησης", κρύβεται η μεθοδική διάλυση της σταθερής, αξιοπρεπούς εργασίας και η μετατροπή του εργαζόμενου σε έναν σύγχρονο εθελούσιο σκλάβο, έναν νομά της επισφάλειας. Η τάση είναι σαφής και αποτυπώνεται στα επίσημα στοιχεία. Η πλήρης, σταθερή απασχόληση αορίστου χρόνου δεν αποτελεί πλέον τον κανόνα, ειδικά για τους νέους. Σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα της ΕΛΣΤΑΤ, πάνω από το 25% των νέων εργαζομένων κάτω των 30 ετών απασχολούνται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ενώ το ποσοστό της μερικής απασχόλησης, συχνά ακούσιας, παραμένει πεισματικά υψηλό, ιδίως στις γυναίκες. Αυτό είναι η πραγματικότητα μιας γενιάς που δεν μπορεί...