Ο συγγραφέας έχει δίκιο σε πολλά. Από επιστημονικής πλευράς, γνωρίζουμε όλοι ότι η ελληνική γλώσσα έχει μακραίωνη εξέλιξη, με φωνολογικές, μορφολογικές και συντακτικές αλλαγές που καταγράφονται από την ομηρική εποχή έως σήμερα. Γνωρίζουμε επίσης ότι η "αρχαία ελληνική" δεν είναι μία και ενιαία γλώσσα, αλλά ένα σύνολο διαλέκτων - αττική, ιωνική, δωρική, αιολική - και ότι από τον 4ο αιώνα π.Χ. επικρατεί η Ελληνιστική Κοινή, η γλώσσα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, των Ευαγγελίων και των πρώτων Ελλήνων της διασποράς. Αυτή ακριβώς η Κοινή ένωσε τον ελληνικό κόσμο και, με τη φυσική της εξέλιξη, οδήγησε στα μεσαιωνικά και στα νέα ελληνικά. Γι' αυτό και στα πανεπιστήμια του εξωτερικού αλλά και στα εκατοντάδες κλασικά λύκεια της Ιταλίας, όταν διδάσκεται η ελληνική γλώσσα, η μορφή που χρησιμοποιούν στα προγράμματα Αρχαίων ή Κλασικών Ελληνικών είναι στην πραγματικότητα η ελληνιστική κοινή. Εκείνοι που τη μελετούν και τη διδάσκουν, τη συνδέουν συχνά με...