Λίγες μέρες έξω από τη χώρα· επιστρέφεις και το κεφάλι σου γίνεται κουδούνι από όσα μεσολάβησαν στα τηλεοπτικά δελτία και στα μέσα-πώς-διάβολο-τα λένε-κοινωνικής δικτύωσης με όλους τους τζιτζιφιόγκους της κυβέρνησής μας ήτις συναποτελείται από φαιδρούς πολιτικούς, αναίσθητους όταν... έρχονται αντιμέτωποι με το φάσμα [τον κίνδυνο] απώλειας της εξουσίας τους. Δεν είναι, υποθέτω, κακοί άνθρωποι, απλώς αναίσθητοι ως ωμοί ορθολογιστές, όπως κοκορεύονται στα τηλεοπτικά παράθυρα. Εχει πλέον χαθεί κάθε μέτρο. Αυτοί οι άνθρωποι θεωρούν ως δεδομένο ότι η Αριστερά είναι ένα μίασμα για τον τόπο, ένα κακό που πρέπει πάση θυσία να αποβληθεί από την πολιτική ζωή της χώρας αλλά και από την κοινωνική εν γένει διάρθρωση. Τι είπε ο γελοίος αυτός υπουργός Υγείας για τη γιατρό Κοσμοπούλου, που διάβασε το ανακοινωθέν του Νοσοκομείου Νίκαιας για τον απεργό πείνας Πάνο Ρούτσι; Οτι είναι μια σκληρή συνδικαλίστρια, επαγγελματίας να υπερασπίζεται τους απεργούς...