Πρώτα μια καθαρά εμπειρική παρατήρηση. Στην Ελλάδα ευκολότερα ανοίγεις κόμμα παρά σουβλατζίδικο. Κόμμα μπορεί να φτιάξει όποιος θέλει κι όποτε θέλει. Ενώ το σουβλατζίδικο έχει και μερικές υποχρεώσεις. Στο πλαίσιο αυτής της εθνικής παράδοσης έχουμε να επιδείξουμε αναρίθμητα κόμματα που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έφτασαν, πλησίασαν ή και διάβηκαν την πόρτα του Κοινοβουλίου. Σε διακριτές κατηγορίες.Πρώτον, τα δεξιογενή. Εθνική Παράταξη, Κόμμα Νεοφιλελευθέρων, ΔΗΑΝΑ, Πολιτική Ανοιξη, Φιλελεύθεροι, ΛΑΟΣ, Δράση, Δημοκρατική Συμμαχία, ΑΝΕΛ, Φωνή Λογικής... Και τα πιο δεξιά τους: ΕΠΕΝ, Χρυσή Αυγή, Νίκη, Σπαρτιάτες, Ελληνική Λύση...Δεύτερον, τα πασοκογενή. Σοσιαλιστική Πορεία, Ελληνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, Ριζοσπαστικό Κίνημα, ΔΗΚΚΙ, Κοινωνική Συμφωνία, ΚΙΔΗΣΟ...Τρίτον, τα αριστερά. ΚΚΕ Εσωτερικού, ΕΑΡ, ΕΔΑ, ΔΗΜΑΡ και πιο πρόσφατα ΛΑΕ, Πλεύση Ελευθερίας, ΜέΡΑ25, Νέα Αριστερά...Τέταρτον, τα πιο ανάλαφρα. ΚΟΔΗΣΟ, Ποτάμι, Ενωση Κεντρώων, Κίνημα...