Για το φυτό της αλόης και τις θεραπευτικές του ιδιότητες υπάρχουν αναφορές που δηλώνουν την ύπαρξή της περίπου 5000 χρόνια πριν. Ο George Ebers πρώτος ανακάλυψε το 1862 σε έναν αιγυπτιακό πάπυρο του 1500 π.Χ , ότι στην αρχαιότητα οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι παθολόγοι τη χρησιμοποιούσαν με μεγάλη επιτυχία ως ιατρικό βότανο. Επίσης, υπάρχουν αναφορές ερευνητών που αναφέρουν την αλόη στους αρχαίους Κινέζικους και Ινδικούς πολιτισμούς. Στην Αίγυπτο θεωρήθηκε "το φυτό της αθανασίας", στις Φιλιππίνες χρησιμοποιήθηκε μαζί με το γάλα για τις μολύνσεις των νεφρών. Τέλος, ιστορικές αναφορές τη συνδέουν με τον Μέγα Αλέξανδρο και το Μάρκο Πόλο. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι κατάφερε να επιβιώσει ανά τους αιώνες και παρά το πέρασμα του χρόνου να έχει τόσους θερμούς υποστηρικτές και αυτό να φτάνει μέχρι και τις μέρες μας. Από το φυτό της αλόης μπορούμε να πάρουμε δύο ουσίες που διαφέρουν και ως προς την εμφάνιση και ως προς τις θεραπευτικές τους...