Όταν ένας πόλεμος τελειώνει, το πρώτο ανθρώπινο αντανακλαστικό είναι η ανακούφιση όχι η χαρά, ειδικά όταν ακούς πως πέφτουν βόμβες ακόμα και μετά την ανακοίνωση της ειρηνευτικής συμφωνίας. Ads Όσοι και όσες μας εγκαλούν που δεν χαιρόμαστε δεν έχουν προσπαθήσει στο ελάχιστο να αφουγκραστούν όχι μόνο τον λαό της Παλαιστίνης, αλλά κανέναν λαό που ζει υπό διωγμό, καταπίεση και βασανισμούς για δεκαετίες. Η Γάζα, μετά από μήνες ή και χρόνια πολιορκίας, δεν έχει ακόμα "ειρήνη". Έχει ερείπια, μαζικούς τάφους, παιδιά χωρίς γονείς και νοσοκομεία χωρίς ρεύμα. Η παύση των βομβαρδισμών δεν ισοδυναμεί με αποκατάσταση της ζωής. Η υποδομή είναι κατεστραμμένη, το νερό και τα τρόφιμα λιγοστά, οι άνθρωποι ζουν σε σκηνές μέσα σε ερείπια. Για όσους έχασαν τα πάντα, ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει. Ειδικά στην περίπτωση της Γάζας, το τέλος των εχθροπραξιών δεν φέρνει χαρά, αλλά σιωπή, κενό και έναν απολογισμό που δύσκολα αντέχεται, για πολλούς λόγους. Έναν...