Ζούμε μέρες μεγάλης οδύνης.18.500 σκοτωμένα παιδιά με όνομα και επίθετο είναι ο αριθμός - τεκμήριο της γενοκτονίας που διαπράττει το Ισραήλ στη Γάζα. Την ίδια ώρα στον δημόσιο διάλογο βρίσκονται συχνά υπόλογοι όχι όσοι διαπράττουν το έγκλημα ή όσοι υποστηρίζουν με περίσσιο θράσος τον εγκληματία, αλλά οι φωνές που καταγγέλλουν το έγκλημα και ζητούν να παύσει ο αποκλεισμός και τα πυρά και να εξαναγκαστεί σε λογοδοσία η κυβέρνηση Νετανιάχου από την Διεθνή Κοινότητα που αποδεικνύεται όλο και ελαχιστότερη. Ads Αναρωτιέμαι αυτές τις μέρες πως καρποφόρησαν σε χρόνο dt παράλογα επιχειρήματα που καλλιεργεί η κυβέρνηση όπως το "Για την Κύπρο δεν λέτε τίποτα" που άρχισε να μεταπηδά από τα στόματα των κυβερνητικών και των ακροδεξιών σε εκείνα πιο μετριοπαθών πολιτών. Πως φτάσαμε να ακούμε υπουργό από τη βουλή (τον κ. Γιώργο Φλωρίδη) να λέει ότι "η Αριστερά υποκινεί περιθωριακές ομάδες για να υπονομεύσει την στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ, προς...