Τον μεγάλο Έλληνα τραγουδοποιό, τον ευρηματικό, ευφυή, ταλαντούχο και σίγουρα πιο επιδραστικό, τον Διονύση Σαββόπουλο, τον θρηνούμε σήμερα όλοι. Ads Τον θρηνούμε και εμείς που ταυτιστήκαμε μαζί του από τα πρώτα του ακόμη βήματα, από τη δεκαετία του '60 και τον στίχο στο Φορτηγό του: "Μέρα με ήλιο σαν κι αυτό να την τρώει το αφεντικό" Τον θρηνούν, όμως, και όσοι τον γνώρισαν και τον αποθέωσαν όψιμα, στο δεύτερο μισό της καλλιτεχνικής του ζωής, τότε που κάποιοι από εμάς αισθανθήκαμε ότι μας πρόδωσε, επειδή άλλαξε γνώμη και πήρε το μέρος εκείνων που εκμεταλλεύονται "τον αγώνα του συντρόφου" και πνίγουν "την αγωνία αυτού του τόπου για ζωή". Ads Βέβαια ο καλλιτέχνης, άνθρωπος κι αυτός, έχει το δικαίωμα και να υποκύπτει στις αδυναμίες του, αλλά και να αλλάζει γνώμη. Και δείχνει γενναιότητα όταν το λέει ευθαρσώς, χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Μια γενναιότητα που ο Διονύσης και την έδειξε, αλλά και την πλήρωσε με την απόρριψη του κοινού τα...