Μια αναπνοή κι ένα άγγιγμα ενεργοποιεί μια μελωδία από μια άλλη εποχή. Ο 70χρονος Γιάννης Ντομπρίδης σφίγγει στην αγκαλιά του τον δερμάτινο ασκό της γκάιντας. Ο άντρας αφήνει την ανάσα του να ζωντανέψει έναν ήχο που χάνεται στον χρόνο, μα δεν ξεχνιέται. Η μελωδία πλημμυρίζει το χώρο με μνήμες, εικόνες και ιστορίες από τη Θράκη. ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ "Σβήνει ο ήχος της γκάιντας" Η στιγμή αποκτά ιδιαίτερο βάρος, καθώς πριν από λίγες μέρες έφυγαν από τη ζωή οι δύο τελευταίοι εκπρόσωποι της παλαιάς γενιάς των γκαϊντατζήδων του Έβρου: ο 96χρονος Γιάννης Πεχλιβάνης από τον Λαγό Διδυμοτείχου και ο 88χρονος Πασχάλης Κιτσικούδης από την Παταγή Ορεστιάδας. Με τον χαμό τους, κλείνει ουσιαστικά ένα μεγάλο κεφάλαιο της προφορικής παράδοσης της περιοχής, που συντηρήθηκε για δεκαετίες μέσα από τις ανάσες και τα δάχτυλα λιγοστών ανθρώπων. Γοητευμένος από παιδί με τον "μαγικό αυλό" που προσέλκυε πλήθη στην πλατεία της γενέτειράς του...