Είναι λίγοι αυτοί που γνωρίζουν, όταν στέκονται στη σκιά ή δίπλα στα αρθρωτά, χαλύβδινα πανύψηλα πόδια μιας αράχνης- γλυπτού της Λουίζ Μπουρζουά, ή κάτω από την τρομακτικό και προστατευτικό μαζί σάκο με τα αυγά στην κοιλιά της ότι το έργο -ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα της σύγχρονης τέχνης παγκοσμίως-, ονομάζεται "Μαμά" και αναφέρεται στη μητέρα της Μπουρζουά που όπως η ίδια η εικαστικός είχε περιγράψει ήταν η καλύτερή της φίλη αλλά και μια γυναίκα που είχε πάντα σκοπό, ήταν έξυπνη, υπομονετική, κατευναστική, λογική, χαριτωμένη, λεπτή, απαραίτητη, τακτική και χρήσιμη σαν αράχνη. Μια ήσυχη εργάτρια, μια υφάντρια σχολαστική, όπως άλλωστε ήταν και στην αληθινή της ζωή αφού με τον άντρα της, τον πατέρα της Λουιζ Μπουρζουά διατηρούσαν στο Παρίσι των αρχών του εικοστού αιώνα μια επιχείρηση που αποκαθιστούσε ταπισερί, μια εργασία που απαιτούσε λεπτότητα, επιδεξιότητα και απίστευτη υπομονή. Η Μπουρζουά, μέσα στο μεταλλικό σχεδόν αλλόκοσμο...