Αναμφίβολα, το Κίεβο από το 2014 επέλεξε να παίξει το παιχνίδι της Δύσης εναντίον της Ρωσίας, και έχασε. Παρά τις τεράστιες όμως γεωπολιτικές ευθύνες που φέρει, οι νομικές συνέπειες -παραχώρηση εδάφους- δικαίως δεν μπορούν να χωνευτούν από κανένα κράτος τον 21ο αιώνα. Έχει επιλογές όμως η Ουκρανία και οι σύμμαχοί της στην Ευρώπη; Υπενθυμίζεται ότι οι Αμερικανοί ζήτησαν την de jure αναγνώριση από τις ΗΠΑ του ελέγχου της Ρωσίας στην Κριμαία, την οποία είχε καταλάβει η Μόσχα το 2014, καθώς και την de facto αναγνώριση της ρωσικής κυριαρχίας σε περιοχές της νότιας και ανατολικής Ουκρανίας που ελέγχουν οι δυνάμεις της Μόσχας. Αντίθετα, οι Ευρωπαίοι ήθελα να αναβάλουν τη λεπτομερή συζήτηση για το έδαφος μέχρι μετά την ολοκλήρωση της κατάπαυσης του πυρός, αρνούμενοι να δεχτούν την αναγνώριση του ρωσικού ελέγχου σε οποιοδήποτε ουκρανικό έδαφος. Αντικειμενικά η συμφωνία που πρότεινε η Ουάσιγκτον τα δίνει σχεδόν όλα στη Ρωσία. Υπήρχε περίπτωση...