Γράφει ο Χρήστος Κάβουρας Όποιος έχει δει τις ταινίες του ξέρει καλά ότι πρόκειται για ένα βλέμμα ιδιαίτερο. Ψυχρό, ατσάλινο και -παρότι μεγαλούργησε στην εποχή της ασπρόμαυρης οθόνης- μπλε σαν να είναι ανοιξιάτικος ουρανός και ταυτόχρονα τόσο βαθύ όσο τα σκοτεινότερα δωμάτια της ψυχής του. Ο Henry Fonda ήταν ο άντρας που δεν χρειαζόταν δεύτερη λήψη. Έμπαινε στο καρέ, έλεγε τη φράση, κι έγραφε ιστορία. "One-Take Fonda", τον αποκαλούσαν και ήταν με διαφορά το ίνδαλμα του παλιού Χόλιγουντ. Αλλά πίσω από τα φώτα; Μια ζωή που θύμιζε πιο πολύ film noir παρά rom-com. Από τη Nebraska στο σκοτάδι και η σκηνή που έγινε η μάσκα του Γεννημένος σε μια κλειστή, αυστηρή χριστιανική οικογένεια το 1905, ο μικρός Henry μεγάλωσε χωρίς γιατρούς, με τρομερή καταπίεση και ακόμη περισσότερη εσωτερική μοναξιά. Δεν ήταν το πιο κοινωνικό παιδί, ήταν κοντός, ντροπαλός και έμαθε από νωρίς να μην δείχνει τα συναισθήματά του. Δεν τα έκρυβε, τα έθαβε. Και όπως...