Αγαπημένε μου αδερφέ Πιτσιρίκο και αγαπητοί αναγνώστες, "η απάθεια είναι το αίσθημα που υποδηλώνει έλλειψη συναισθήματος, ενδιαφέροντος ή ανησυχίας για κάτι. Είναι μια κατάσταση στην οποία ο άνθρωπος είτε είναι αδιάφορος, είτε καταστέλλει τα αισθήματα που έχει μέσα του για κάτι, όπως για παράδειγμα ανησυχία, ενθουσιασμό, κίνητρο ή πάθος. Ένα απαθές άτομο έχει μια απουσία ενδιαφέροντος ή ανησυχίας για τη συναισθηματική, κοινωνική, πνευματική, φιλοσοφική, εικονική ή φυσική ζωή και τον κόσμο.". Αυτά δεν τα λέω εγώ αλλά η Βικιπαίδεια. Η απάθεια όμως που παρατηρείται και που όλο επεκτείνεται τα τελευταία χρόνια, σε μικρά -που αφορούν τα εγχώρια- ή σε μεγάλα παγκόσμια γεγονότα, δεν είναι απλώς αδυναμία ή μία ψυχολογική πάθηση. Είναι πολιτική επιλογή. Είναι στάση ζωής. Είναι συνενοχή στο έγκλημα. Όταν βλέπεις π.χ. τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη και δεν αντιδράς, δεν είσαι ουδέτερος. Είσαι συνεργός. Πόσο μάλλον να είσαι και υπέρ, επειδή μες...