Εκ των δεικτών της προόδου και της ευημερίας ενός λαού, είναι η συνεχής βελτίωση της αγωγής, της συμπεριφοράς μας δηλαδή, με το κοινωνικό σύνολο, με τους συμπολίτες, τους συναδέλφους και τους θεσμούς. Οι παλαιότεροι, θα θυμούνται περασμένες δεκαετίες, κατά τις οποίες, ακολουθείτο πιστά το κοινωνικό αυτό, πρωτόκολλο. Υπήρχε ευγένεια, σεβασμός, αξιοπρέπεια. Παρά την εκτεταμένη πενία και την ελλιπή παιδεία, οι πολίτες συνδιαλέγονταν ακολουθώντας αρχές και αξίες, που πήγαζαν από την άγραφη πολιτισμική κληρονομιά, μέσω της οικογένειας, του σχολείου και άλλων θεσμών. Σήμερα, διαπιστώνεται δυστυχώς, κατάρρευση των παραπάνω, η οποία βιώνεται σε πλείστες καθημερινές περιπτώσεις. Ας μου επιτραπεί παρακάτω, μια σύντομη, ωμή καταγραφή καθημερινών περιστατικών: Στις συνδιαλλαγές: - Απουσία στοιχειώδους ευγένειας (παρελθόν πλέον, ο πληθυντικός ευγενείας κ.ο.κ) - Αδυναμία σύστασης προτάσεων (υπεραπλουστευμένη χρήση ρημάτων, ουσιαστικών κ.ο.κ) -...