Κάποτε πιστέψαμε ότι οι παρελάσεις με άρματα και βήμα χήνας ανήκαν στο μουσείο της Ιστορίας, δίπλα στα παλιά κράνη με λοφία και τα λάβαρα με τα σφυροδρέπανα. Θεωρήσαμε ότι οι λαοί θα μετρούσαν πλέον την πρόοδό τους με εργοστάσια, σχολεία, νοσοκομεία, και όχι με το μήκος της ερπύστριας και το ύψος του πυραύλου. Hταν η μεταπολεμική Ευρώπη που ντράπηκε για τον μιλιταρισμό της, η Γερμανία που έθαψε τις στολές με τις σβάστικες, η Ιταλία που προτίμησε τις φανέλες της Fiat από τα κράνη της φασιστικής νεολαίας. Μόνο οι Γάλλοι κράτησαν την παρέλαση της Βαστίλης, περισσότερο ως φολκλόρ παρά ως απειλή. Και όμως, να που ξαναγυρίζουμε στα ίδια, σαν να μην πέρασε μια μέρα. Το Πεκίνο στήνει τώρα θεάματα που θυμίζουν συνδυασμό Νυρεμβέργης και Κόκκινου Τετραγώνου, αλλά με drones, λέιζερ και μουσική υπόκρουση. "Δείτε την παρέλασή μου και συνειδητοποιήστε ποιον έχετε απέναντί σας και με ποιον θα πάτε", μοιάζει να λέει ο Σι Τζινπίνγκ στον υπόλοιπο κόσμο.