Το πολιτιστικό και αισθητικό αποτύπωμα της Eurovision μπορεί να αξιολογηθεί από τους ιστορικούς τέχνης του μέλλοντος - ή, έστω, από όσους εξ αυτών αντέξουν να εμβαθύνουν στο ζήτημα. Ο εγχώριος ορυμαγδός επίσης, κυρίως σοσιαλ-μιντιακός, για το πόσο... εθνικόφρων είναι η Κλαυδία και πόσο... ζαία η Μαρίνα Σάττι μπορεί να εξηγηθεί μόνον στα ντιβάνια της εθνικής ψυχανάλυσης. Η επιβολή όμως σιδηράς λογοκρισίας για τα εγκλήματα στη Γάζα, ακόμη και σε ένα εμπορικό πανηγύρι ευρείας λαϊκής κατανάλωσης δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από το κρεσέντο του ευρωπαϊκού κυνισμού. Και μιας από τις πιο απροκάλυπτες επιχειρήσεις προπαγάνδας μέσα από την πολιτική, ηθική και ψυχική χειραγώγηση της κοινής γνώμης. H EΒU έκοψε τη Ρωσία από το σόου της Eurovision μετά την -παράνομη και απαράδεκτη- εισβολή στην Ουκρανία. Η EBU, όμως, έδωσε και δίνει χώρο και σκηνή στο Ισραήλ για να ξεπλύνει μια γενοκτονία. Η EBU επίσης ζήτησε...