Πρόκειται για μια νεοφιλελεύθερη προσέγγιση της μόρφωσης η οποία οφείλει να παρακολουθεί την αγορά εργασίας. Ίσως και να ακούγεται ωραίο ή και πρακτικό. Εξάλλου είναι προς αυτή την κατεύθυνση αυτό που λέει εδώ και χρόνια η πρώην υπουργός Παιδείας και νυν Εργασίας, Νίκη Κεραμέως. Όταν μιλά για ανάγκη "το εκπαιδευτικό σύστημα να συνδεθεί με τις τάσεις της αγοράς εργασίας". Μόνον που το δικαίωμα στη μόρφωση και η ολοκλήρωση της προσωπικότητας ενός ατόμου δεν υπακούουν σε νόμους της αγοράς και της ζήτησης. Εξάλλου και η τεχνολογία και η καινοτομία δεν εξελίχτηκε με κατευθυνόμενη γνώση αλλά προωθήθηκε από σκεπτόμενους οραματιστές, από "μορφωμένους". Η αλήθεια είναι πως η υποτιθέμενη "σύγχρονη λογική" όπου τα κράτη -και οι κυβερνήσεις μαριονέτες- υποτάσσονται στην επιχειρηματικότητα και για να είμαστε και σοβαροί στους επιχειρηματίες που στηρίζουν ή βγάζουν τις κυβερνήσεις είναι μια τάση που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα ίδια τα ανθρώπινα...