Ο τίτλος συμπυκνώνει το πνεύμα των επόμενων εκλογών: στον έναν δίσκο της πλάστιγγας θα βάλουμε την αναπόφευκτη κόπωση μετά από οκτώ χρόνια διακυβέρνησης ΝΔ (αν οι εκλογές γίνουν στην ώρα τους), στον άλλο θα βάλουμε τη σύγκριση ανάμεσα σε αυτούς που βαρεθήκαμε και εκείνους που κυβέρνησαν στο παρελθόν και επιδιώκουν να επιστρέψουν. Αυτή είναι η πεποίθηση που έχει διαμορφωθεί ήδη στην κυβέρνηση, παρότι βρισκόμαστε στο μέσον της δεύτερης τετραετίας, και την οποία υπαγορεύει η κοινή λογική. Εκτιμούν, δε, ότι η σύγκριση τους ευνοεί και στο τέλος θα εξουδετερώσει την κόπωση. Ως προς το δεύτερο σκέλος της πρότασης, δηλαδή την εξουδετέρωση της κόπωσης, κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος, δεδομένου ότι οι ψηφοφόροι είναι Ελληνες. Οσον αφορά όμως το πρώτο, τη σύγκριση, ουσιαστικά δεν υφίσταται καν. Με ποιους να τους συγκρίνεις δηλαδή, με τον ΣΥΡΙΖΑ του Σωκράτη Φάμελλου ή με το ΠαΣοΚ του Νίκου Ανδρουλάκη; Αν είναι λοιπόν η κόπωση και η σύγκριση...