Υπήρξαν, υπάρχουν και θα συνεχίσουν ανά τους αιώνες να υπάρχουν µεγάλα ή πλειοψηφικά πολιτικά -ακόµα και πολιτισµικά- ρεύµατα στους κόλπους της νέας γενιάς, που µπορεί να δίνουν τον τόνο της εποχής. Αλλά µία γενιά όχι. Στην Ελλάδα πήγε να στηθεί κυρίως από την ακροδεξιά ο µύθος της γενιάς του Πολυτεχνείου, που ανέλαβε όταν ήρθε η ώρα της και κατέστρεψε τη χώρα. ∆εν έχει σηµασία αν η Αριστερά εκείνης της εποχής δεν είχε επαφή µε την εξουσία, ούτε έχει την παραµικρή σηµασία ότι όλα τα χρόνια µετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου κυβέρνησαν Νέα ∆ηµοκρατία και ΠΑΣΟΚ. Το σηµαντικό είναι κάθε φορά να φτιάχνεται ο χρήσιµος µύθος... Τα τελευταία χρόνια, λοιπόν, βόλευε -ως φαίνεται- πολλούς η θεωρία της απολίτικης και αδιάφορης νέα γενιάς, που δεν ενδιαφέρεται για τα κοινά (δηλαδή την κοµµατική πολιτική) και στη µεγάλη της πλειονότητα απέχει από τις εκλογές και προτιµά να ασχολείται κυρίως µε τις σπουδές ή την επαγγελµατική προοπτική. Η εκλογική...