Ο Χέγκελ έλεγε ότι "τα πράγματα εκμηδενίζονται μέσα στο χάος της ειρωνείας τους". Τελικά η ειρωνεία κατά τον Χέγκελ μάλλον προκύπτει ως μια μορφή αδιαφορίας μεταξύ θέσης και αντίθεσης με την έννοια ότι η ειρωνεία στέκεται ανάμεσα στη θέση και στην αντίθεση χωρίς να διαθέτει κάποια προτίμηση. Αρκεί να δει κανείς τα γεγονότα της ελληνική πολιτικής πραγματικότητα τα οποία είναι εξόχως ειρωνικά για να καταλάβει την πολιτική ειρωνεία. Εδώ η ειρωνεία κάνει υπερωρίες. Ας δούμε λοιπόν πως η πολιτική στην Ελλάδα υποβαθμίζεται σε δοσοληψία του περιττού. Τις εορτάσιμες μέρες του Πάσχα η κυβέρνηση αρνείται να δώσει τις συντάξεις και τα επιδόματα νωρίτερα ενόψει των εορτών και την ίδια στιγμή εξαγγέλλει νέα επιδόματα. Και μέσα στο κλίμα της υποσχεσιολογίας με επιδόματα και pass η κυβέρνηση φέρνει από την πίσω πόρτα το ΠΔ 129/2025 του ΥΠΕΝ, το οποίο προσδιορίζει πως θα γίνει η νέα οριοθέτηση και πως θα καθοριστούν οι χρήσεις γης και οικισμών κάτω...