Η κυβέρνηση έχει έτοιμα μέτρα για όλα: Για τη βία στα πανεπιστήμια, για τους χούλιγκαν στα γήπεδα, για τη στεγαστική κρίση, για τα τροχαία και την επιτήρηση της κυκλοφορίας, για τα οικόπεδα στους οικισμούς και για τη βραχυχρόνια μίσθωση στις πόλεις. Εδώ 10, εκεί 138, παραπέρα 30. Σχεδόν όλα έχουν μια εσωτερική φιλοσοφία αυταρχισμού και τιμωρίας, σχεδόν κανένα δεν αξιολογήθηκε αν εφαρμόστηκε και αν πέτυχε, παραμένουν ωστόσο επιμελώς καταχωρημένα στα excel του Μεγάρου Μαξίμου. Για μεταρρυθμιστική κυβέρνηση που θα πήγαινε την Ελλάδα στο μέλλον, έχει στραβολαιμιάσει να κοιτάζει στο (κακό) παρελθόν. Τα μέτρα είναι έτοιμα επειδή πολλά τα έχει εξαγγείλει στο παρελθόν και μάλλον το ξέχασε στην ανακύκλωση του μεταρρυθμιστικού οίστρου, ο οποίος είχε χαθεί από την πρώτη τετραετία. Πλέον ουδείς ασχολείται με όσα λέει η κυβέρνηση εφόσον δεν αφορούν την τσέπη του, γιατί απλά ξέρει ότι δεν θα εφαρμοστούν. Ή, αν εφαρμοστούν, θα πετύχουν τα ίδια...