Ήρθε, πιτσιρίκο, επιτέλους το πραγματικό καλοκαίρι και σε αυτή την δροσερή και πεντακάθαρη χώρα, την Ελβετία. Όλοι οι νέοι έχουν ξεχυθεί στους δρόμους με τα σανδάλια τους και τις καινούργιες ιδέες για τις απαραίτητες κάλτσες που μαγεύουν τα κορίτσια από τις καταπράσινες πια Άλπεις, που χάνουν γρήγορα τις άσπρες κάλτσες τους και μένουν γυμνές και τριχωτές σαν ανδρικά πόδια σε μια χρυσή αμμουδιά. Δε θυμάμαι αν είχα μοιραστεί σε κείμενο μια ανακάλυψη στο πλαίσιο της επιστημονικής μου μελέτης για το φαινόμενο "σανδάλια με κάλτσα". Γνώρισα που λέτε έναν Τουρκογερμανό πολιτικό αναλυτή που φορούσε άσπρες κάλτσες με τα μοντέρνα ορειβατικά του σανδάλια. Ήταν σε ένα διεθνές συνέδριο για τη μάστιγα του τουρισμού. Και του λέω: Ρε συ, έχω μελετήσει σε βάθος όλους τους πιθανούς λόγους που κάποιος μπορεί να φοράει σανδάλια με κάλτες. Ένα πράγμα δεν έχω καταλάβει: γιατί άσπρες κάλτσες; Και όχι, μπλε, καφέ, πρόσινες, ροζ; Και ήξερε! Είχε διαβάσει ένα...