ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ πρώτες ταινίες που παρακολούθησα ως φοιτητής στις Νύχτες Πρεμιέρας ήταν το "Save the Green Planet!" (2003) του Γιανγκ Τζουν-Χουάν. Καθώς ήμουν σε εκείνη την ηλικία που η κινηματογραφική γλώσσα φαντάζει ακόμα φρέσκια και η σεναριακή ανατροπή κολοφώνας της καλλιτεχνικής δημιουργικότητας, έσπευσα να ταξινομήσω το φιλμ στις κορυφαίες σπαζοκεφαλιές που είχα δει ως τότε - ο ψυχαναγκασμός της άμεσης ταξινόμησης είναι άλλη μια νόσος της νεότητας που, εσχάτως, φαίνεται να πρωταγωνιστεί στη σοσιαλμιντιακή συζήτηση περί σινεμά και να κυριεύει και την κριτική. Ο καιρός πέρασε, η ταινία δεν κυκλοφόρησε ποτέ στις ελληνικές αίθουσες ή στα βιντεοκλάμπ και φάνηκε να ξεχνιέται, λόγω της άνθησης του νοτιοκορεατικού σινεμά και των εξαίσιων, συχνά (ακόμα πιο) οριακών δημιουργιών που ακολούθησαν. Κι έπειτα ήρθε η ανακοίνωση ότι το αμερικανικό ριμέικ της ταινίας θα αποτελέσει την επόμενη σκηνοθετική δουλειά του Γιώργου Λάνθιμου. Συνήθως κάτι...