Πάντα μου προκαλούν τεράστιο ενδιαφέρον τα αυθόρμητα σχόλια από φιγούρες της διεθνούς κινηματογραφικής βιομηχανίας αναφορικά με τη Θεσσαλονίκη, και τη γνώμη που έχουν σχηματίσει για την πόλη Του Γιώργου Παπαδημητρίου Σε όλα τα ζητήματα που εκφέρουμε γνώμη, το τελικό μας πόρισμα επηρεάζεται -και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό, ακόμη και αν δεν το συναισθανόμαστε σε πρώτο επίπεδο- από την αίσθηση της εγγύτητας/απόστασης που έχουμε από το ζήτημα που μας απασχολεί. Από τον άτυπο αλλά πανίσχυρο αυτό κανόνα δεν θα μπορούσε να ξεφύγει και το πώς αντιμετωπίζουμε-αξιολογούμε την ίδια μας την πόλη. Κατά συνέπεια, η γνώμη μας πολλές φορές διαφοροποιείται έντονα και ριζικά από κάποιον που αντικρίζει ένα θέαμα, μια συνθήκη, μια κατάσταση με περιορισμένο ορίζοντα, ως προϊόν μιας ιδιάζουσας εμβόλιμης κατάστασης, και όχι με το βάρος του καθημερινού στρες και της ρουτίνας. Φυσικά, αυτή το φαινόμενο είναι διπλής κατεύθυνσης και ιδού τι εννοούμε. Ορισμένες...