Η συζήτηση στη Βουλή την περασμένη Τρίτη για την περίφημη τροπολογία περί της χρήσεως και της προστασίας του Μνημείου του Αγνωστου Στρατιώτη αποτέλεσε μια θαυμάσια ευκαιρία να αντιληφθεί η κοινωνία ότι στη χώρα τίποτε δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Ακόμα και αυτό που είναι κοινώς παραδεκτό και υπακούει στην κοινή λογική. Η κυβέρνηση έφερε προς ψήφιση στη Βουλή μια τροπολογία η οποία επί της ουσίας τι κάνει; Θέτει την κοινωνία μπροστά στο ψευτοδίλημμα αν είναι ικανοποιημένη με τη σημερινή εικόνα ενός κορυφαίου τοποσήμου της πρωτεύουσας ή, αν δεν είναι, να στρατευθεί και να επικροτήσει την κυβερνητική προσπάθεια να αποκτήσει ο χώρος την πρότερη μορφή του. Σαφής η διάκριση, αλλά ακόμα πιο φανερή η στόχευση. Το "αγκάθι" στην υπόθεση, αυτό που εν τέλει προκάλεσε και την κυβερνητική νομοθετική πρωτοβουλία, είναι ο κατάλογος των θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη που έχει αναγραφεί στα τσιμέντα της πλατείας. Και έχει ως...