Είναι αναμφισβήτητο ότι ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης, στους οποίους αφιερώσαμε εξ ολοκλήρου την αρθρογραφία μας τον τελευταίο ενάμιση σχεδόν χρόνο, υπερέβησαν με το μνημειώδες έργο τους τα σύνορα του αιώνα μέσα στον οποίον το εκπόνησαν. Ωστόσο, είναι επίσης προφανές ότι δεν είναι δυνατόν να σχηματίσουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα για τον πολιτισμό και την πνευματική ζωή του 4ου αιώνα π.Χ., εάν περιοριστούμε σε αυτά τα δύο σπουδαία ονόματα και αγνοήσουμε άλλους σημαντικούς εκπροσώπους του πνευματικού κόσμου της ίδιας χρονικής περιόδου. Πριν αναφερθούμε στους τελευταίους, κρίνεται σκόπιμο να αποδώσουμε σε γενικές γραμμές το κλίμα της εποχής που εξετάζουμε. Θα μπορούσε να ειπωθεί επιγραμματικά ότι ο 4ος αιώνας π.Χ. είναι μια εποχή αγεφύρωτων αντιθέσεων και διστακτικών μεταβάσεων, που οδηγεί τελικά στην οικοδόμηση ενός καινούριου κόσμου. Οι ηγεμονικές βλέψεις των Αθηναίων, των Σπαρτιατών και -επ' ολίγον- των Βοιωτών τίθενται σταδιακά σε...