Γράφει ο Χρήστος Κάβουρας Αν ο Lemmy ήταν ο νονός και ο Ozzy το πνεύμα, τότε ο Hetfield είναι ο τύπος που έβαλε το μέταλλο στο καμίνι και το έκανε τέχνη. Όχι με στρας και δερμάτινα παντελόνια μέχρι τη μασχάλη, αλλά με αλήθεια, πόνο και ήχο που ραγίζει τσιμέντα. Γεννημένος το 1963 στην Καλιφόρνια, σε ένα περιβάλλον που έμοιαζε βγαλμένο από αυστηρό οικοτροφείο και όχι από χαλαρή παραλία, ο Hetfield κουβαλούσε από μικρός θυμό, μοναξιά και ανησυχία. Και αυτό δεν το κλείδωσε κάπου βαθιά μέσα του, το έβαλε στις χορδές της κιθάρας του. Από loser σε legend Πριν γίνει ο Hetfield που ξέρεις, ήταν ένα ντροπαλό παιδί με σπυράκια και ραγισμένα όνειρα. Δεν έπαιζε μπάλα, δεν έπαιρνε μέρος στο πάρτι, καθόταν σπίτι και άκουγε Black Sabbath. Κι όταν έπιασε κιθάρα, το ήξερε: η ζωή του δεν θα ήταν εύκολη, αλλά θα ήταν δυνατή. Κι ύστερα ήρθε ο Lars. Ένας εξωστρεφής, σπιντάτος τύπος που είχε τη φωτιά και τη... βλακεία για να ξεκινήσει μια μπάντα. Ο...