του Κώστα Δέδε "Δεν γίνεται αλλιώς". Αυτή η απάντηση που ακούω από όλους για τη ζωή στην Αθήνα ήταν η αφορµή να πάρω µία σηµαντική απόφαση. "∆εν γίνεται αλλιώς". ∆ηλαδή; Γίνεται να θεωρείται η αρτιµέλεια προϋπόθεση για να κυκλοφορείς στην Αθήνα αλλιώς θα µένεις µέσα στο σπίτι σου; Γίνεται να µην έχεις πεζοδρόµιο για να περπατήσεις ή αν το κανείς να κινδυνεύεις; Γίνεται να υπάρχουν σκουπίδια παντού και κάδοι διαλυµένοι; Γίνεται η πόλη να φωτίζεται επαρκώς σε κάποιες γειτονιές και κάποιες άλλες να ζουν κυριολεκτικά στο σκοτάδι; Γίνεται να συµφωνούµε όλοι ότι κάποιες περιοχές είναι επικίνδυνες και να τις αφήνουµε να βουλιάζουν στην εγκληµατικότητα; Γίνεται οι άστεγοι της πόλης µας να αποτελούν τα "φαντάσµατα" των πεζοδροµίων. και να µην υπάρχει µια στέγη και µια φροντίδα γι' αυτούς; Γίνεται να µην υπάρχουν χώροι που µε ασφάλεια µπορούν να τρέξουν παιδιά και να ξεκουραστούν γονείς; Γίνεται να υπάρχουν αδέσποτα χωρίς νερό και εµβόλια;...