Σε έναν κόσμο που υμνεί την παραγωγικότητα και τη συνδέει άμεσα με την επιτυχία, είναι δύσκολο να μην νιώθουμε ενοχή όταν έρχονται αυτές οι στιγμές, που απλώς δεν κάνουμε... τίποτα! Είναι όμως σωστό αυτό; Πώς μπορούμε να απενοχοποιηθούμε;Παραγωγικότητα με όρια Σκεφτόμαστε διαρκώς ότι κάτι πρέπει να κάνουμε, που δεν το κάνουμε. Που έχουμε αργήσει να το τελειώσουμε ή που δεν το έχουμε ξεκινήσει καν. Θα έπρεπε να δουλεύουμε για την πτυχιακή μας, θα έπρεπε να υποβάλουμε αίτηση για τη θέση που μας ενδιαφέρει, θα έπρεπε να ολοκληρώσουμε το χειρόγραφό μας για το στείλουμε στους εκδότες. Ίσως είμαστε κουρασμένοι ψυχικά ή και σωματικά, για να προχωρήσουμε σε οτιδήποτε από τα παραπάνω, ίσως το μόνο που επιθυμούμε είναι να χαλαρώσουμε και να απολαύσουμε στιγμές ηρεμίας μόνοι ή με τους δικούς μας ανθρώπους. Και μαντέψτε! Δεν πειράζει! Δεν πειράζει να μην κάνουμε τίποτα. Δεν χρειάζεται να θέτουμε τον εαυτό μας σε συνθήκες εξουθενωτικής κόπωσης...