ΣΤΑ 29 ΤΟΥ χρόνια ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ θεωρούσε εαυτόν αποτυχημένο και δεν παρέλειπε να εκφράσει πόσο αδημονεί για τη μετάβασή του πίσω από την κάμερα στα γραφεία των συνοδοιπόρων του στα "Cahiers du Cinema": ο Κλοντ Σαμπρόλ είχε ήδη σκηνοθετήσει το "Beau Serge", ενώ ο Φρανσουά Τριφό ετοίμαζε βαλίτσες για Κάννες με τα "400 χτυπήματα", ήδη υποψιασμένος για τον θρίαμβό του, τη στιγμή που ο ίδιος έβραζε από ιδέες και τα σενάριά του δεν είχαν ακόμη βρει χρηματοδότηση. Το 1959, ο απογοητευμένος Ελβετός αποδέχεται την πρόκληση... με κομμένη την ανάσα, και ρίχνεται στη μάχη μιας ανορθόδοξης ιστορίας, με πρωταγωνιστές τον καλό του φίλο Ζαν-Πολ Μπελμοντό, μποξέρ με όρεξη, γλύκα και ελάχιστη πείρα, και την επιφυλακτική, μαγευτικά φωτογενή Τζιν Σίμπεργκ, η οποία μόλις συνερχόταν από την κακοποίηση που υπέστη από τον Ότο Πρέμιντζερ − σαν χολιγουντιανό πεφταστέρι στο Παρίσι της μποέμικης αβεβαιότητας. Γυρισμένο σε ασπρόμαυρο, με αυθεντική όψη και...