Η χώρα έχει πορευτεί για χρόνια με επαγγέλματα "ευκολίας" σε τομείς με εξαιρετικά χαμηλή παραγωγικότητα που απασχολούσαν πολύτιμους πόρους και κυρίως ανθρώπινο κεφάλαιο. "Ξοδεύτηκαν" σε αυτές τις δουλειές κοινοτικά προγράμματα και κονδύλια των αναπτυξιακών νόμων. Λογικά θα περίμενε κανείς ότι η χώρα κάτι έμαθε από όλα αυτά, τα οποία στρέβλωσαν το παραγωγικό μοντέλο της χώρας. Στα πρώτα χρόνια μετά την κρίση κάθε αύξηση του εισοδήματος, ακόμα και από αντιπαραγωγικούς τομείς, δικαιολογούνταν λόγω της απόκλισης που είχε δημιουργηθεί στην περίοδο των μνημονίων. Τώρα όμως δεν βρισκόμαστε σε αυτή την κατάσταση. Ειδικά εάν αυτά τα επαγγέλματα "ευκολίας" δημιουργούν ζημιά σε άλλους τομείς της οικονομίας. Είναι γνωστό ότι εδώ και λίγα χρόνια έχει δημιουργηθεί ένα νέο επάγγελμα, από αυτά που σε μια οικονομία μόνο αντιπαραγωγικά λειτουργούν, ειδικά αν λειτουργούν ανεξέλεγκτα. Συγκεκριμένα, μια ολόκληρη γενιά κυρίως νέων ανθρώπων, με δυνατότητες...