Η Κασσιανή, τον ύμνο της οποίας ψάλλουμε τη Μεγάλη Τρίτη, ήτο μια ομορφοτάτη πλην προπετής κυρία του καιρού της. "Γλωσσού" θα την ονόμαζαν τη δεκαετία του '60 στις λαϊκές γειτονιές, σήμερα το #MeToo απαγορεύει χαρακτηρισμούς αυτής της υφής. Η νεαρά αυθαδίασε μπροστά στον αυτοκράτορα κατά τη διάρκεια της τελετής επιλογής νύφης, όταν εκείνος έκανε μια χλευαστική παρατήρηση περί του γυναικείου φύλου της. "Ως άρα διά γυναικός ερρύη τά φαύλα" της πέταξε κατάμουτρα ο Θεόφιλος, για να λάβει εμβρόντητος την ανεπίτρεπτης θρασύτητας απάντησή της, "αλλά καί διά γυναικός πηγάζει τά κρείττω". Γκουγκλάρετε για μετάφραση και ερμηνεία του σαχλού αυτού βυζαντινού καμακιού, κρατήστε όμως την ουσία. Οτι δηλαδή, η μικρά τόλμησε να αντιμιλήσει στον μέλλοντα σύζυγό της και μάλιστα έξυπνα. Και αν τόση αυθάδεια δεν έγινε μπορετό να συγκαλυφθεί ούτε την κρίσιμη ώρα της επιλογής (όπου όλα παίζονταν), φανταστείτε πώς θα το ταλαιπωρούσε η κυρία το ανθρωπάκι...