Έχεις φύγει ποτέ από μια συζήτηση με έναν ανεξήγητο κόμπο στο στομάχι; Κάτι ειπώθηκε, μα δεν ήταν προσβλητικό. Κι όμως, κάτι έσπασε μέσα σου. Αυτή η λεπτή ενόχληση που αφήνουν κάποιες κουβέντες, είναι το σημάδι ότι η γλώσσα έχει μεγαλύτερη δύναμη απ' όσο νομίζουμε. Οι λέξεις διαπερνούν το νευρικό μας σύστημα, ενεργοποιούν αναμνήσεις, φοβίες, ανασφάλειες. Και, χωρίς καν να το καταλάβουμε, επηρεάζουν τον τρόπο που συνδεόμαστε με τους άλλους - αλλά και με τον εαυτό μας. Στο επίκεντρο αυτής της εμπειρίας βρίσκεται η συναισθηματική νοημοσύνη (EQ). Όχι ως αφηρημένη θεωρία, αλλά ως πρακτική καθημερινότητα. Πώς αντιδρούμε στον θυμό του άλλου; Πώς ακούμε χωρίς να κρίνουμε; Πώς δείχνουμε ότι μας νοιάζει; Το χαμηλό EQ δεν είναι "ελάττωμα χαρακτήρα". Είναι μια συνήθεια. Και, όπως όλες οι συνήθειες, μπορεί να αλλάξει - εφόσον την αναγνωρίσουμε. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημάδια χαμηλής συναισθηματικής νοημοσύνης είναι ο τρόπος που μιλάμε...