Σε κεντρικότατη πλατεία της πρωτεύουσας δεδκάδες περαστικοί σε καθημερινή βάση, περνούν μπροστά από μία λιτή πόρτα με μια εξίσου λιτή επιγραφή. Είτε γνωρίζει κανείς είτε από περιέργεια αποφασίσει να διαβεί την είσοδο και κατέβει την επιβλητική σκάλα, έξι μέτρα κάτω από τη γη, ο θόρυβος της πολύβουης πόλης θα χαθεί, και θα ξεδιπλωθεί μπροστά του ο "Χώρος Ιστορικής Μνήμης 1941-1944-Κοραή 4", που θα τον καθηλώσει. Το υπερσύγχρονο για την εποχή του αντιαεροπορικό καταφύγιο που κατασκευάστηκε στα υπόγεια του εμβληματικού κτιρίου της Εθνικής Ασφαλιστικής για να προστατεύει την ανθρώπινη ύπαρξη, έμελε να γίνει χώρος κράτησης-κολαστήριο της Κομαντατούρ και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με σιγουριά πόσοι άνθρωποι έζησαν τον εφιάλτη. Σαν μια μορφή αντίστασης και διεξόδου θα μπορούσε κάποιος να πει, με ό,τι είχαν στη διάθεσή τους (ακόμη και με τα νύχια τους) άφησαν τα μηνύματά τους: σκίτσα, ημερομηνίες, ονόματα... "24 ώρες χωρίς φαί και νερό.