Η πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας στο πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα είναι, χωρίς αμφιβολία, γεμάτη κρίσεις και απογοητεύσεις. Η Ελλάδα παρότι εισήλθε με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις στον νέο αιώνα δεν κατάφερε να αξιοποιήσει ούτε να κεφαλαιοποιήσει τα προηγούμενα επιτεύγματά της. Επαναπαύθηκε στην ασφαλή αγκαλιά της ευρωζώνης, απήλαυσε τα όποια αγαθά πήγαζαν από τη νομισματική σταθερότητα του ευρώ, αλλά αγνόησε επιδεικτικά τις υποχρεώσεις που αντιστοιχούσαν σε αυτήν. Και αυτή η ασυνέπεια και έλλειψη προνοητικότητας εμφανίζεται σχεδόν από την έναρξη της περιόδου συμμετοχής μας στο κλαμπ του ευρώ. Οι πρώτες απόπειρες ανάληψης ευθύνης για το μέλλον δεν έτυχαν της δέουσας υποστήριξης από τις πολιτικές δυνάμεις και απορρίφθηκαν στους δρόμους, σε μια επίδειξη απρονοησίας και αμεριμνησίας από όλους. Το 2001, στον καιρό της "φούσκας" και της ευφορίας που γεννούσε η προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων, η ασφαλιστική...