Ακούγεται συχνά η ατάκα ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Ο Μαρξ καταγγέλλει στην "18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη", την απλοϊκή ιδέα ότι η επανάσταση του 1848 ήταν επανάληψη αυτής του 1789. Ads Αποτελούσε μια πανέξυπνη φιλοσοφική παρωδία του δασκάλου του. Ο Χέγκελ είχε υποστηρίξει ότι μια ριζική αλλαγή πρέπει να επαναληφθεί για να πετύχει, μια και την πρώτη φορά η κοινωνία δεν είναι έτοιμη να την αποδεχτεί. Μόνο η δολοφονία του Ιούλιου Καίσαρα επέτρεψε στον διάδοχο του Αύγουστο να γίνει "Καίσαρας" - από άνθρωπος θεσμός - και να ιδρύσει την αυτοκρατορία που έσωσε την Ρώμη και την οδήγησε σε παντοδυναμία. Η άποψη του Χέγκελ ισχύει ακόμη. Μόνο αν η Αριστερά κέρδιζε για δεύτερη φορά, η αλλαγή θα έβαζε ρίζες. Αλλά η πρώτη φορά αριστερά έμεινε ορφανή. Αυτό μας στέλνει πάλι στην αρχή, στα θεμέλια: την σκέψη, την ανταλλαγή ιδεών, την επιστημονική τεκμηρίωση και την καλοπροαίρετη αντιπαράθεση με πάθος και επιχειρήματα. Πολλά λάθη...