Πριν από τη μεταπολεμική ανοικοδόμηση, οι πρωτοπόροι της γενιάς του '30 - και άλλοι με ακόμα τολμηρότερες ιδέες - αγαπούσαν την Αθήνα και δεν ντρέπονταν να το πουν. Ο Θεοτοκάς θα υμνήσει τη Συγγρού στο Ελεύθερο Πνεύμα το 1929. Αργότερα ο Σεφέρης θα της αφιερώσει ομώνυμο ποίημα, για να τιμήσει την ανακάλυψη αυτής της μοντέρνας προοπτικής που συνδέει τον πυρήνα της πόλης με τον μεγάλο ορίζοντα του Φαλήρου και την ψυχική δυναμική που ο Θεοτοκάς ενοράστηκε στο βάθος της. Το 1963 ο Ανδρέας Εμπειρίκος θα προβιβάσει τη Φιλελλήνων σε δίαυλο ψυχικής υπέρβασης και αποκαλυπτικής εμπειρίας. Οι μοντέρνοι του μεσοπολέμου έβλεπαν στη μακρά άσφαλτο και στο οπλισμένο σκυρόδεμα των νέων πολυκατοικιών μια έμπρακτη αναγέννηση της πόλης και του ψυχισμού των ανθρώπων της. Δεν ήταν ότι υποκλίνονταν στον ορθολογισμό της αστικής ανάπτυξης. Από το βίωμα της καινούργιας Αθήνας περισσότερο προσδοκούσαν την ανάδυση νέων εμπειριών, την αναβάθμιση των αισθήσεων και...