burroblando via Getty Images Υπάρχει ένα παράδοξο που, για όποιον δεν το γνωρίζει ήδη, είναι αρκετά εντυπωσιακό - σχεδόν ποιητικό στην ουσία του. Αν κάποιος βρισκόταν αυτή ακριβώς τη στιγμή σε έναν πλανήτη τρία έτη φωτός μακριά από τη Γη και είχε στην κατοχή του ένα υπερτηλεσκόπιο, τότε αυτό που θα έβλεπε δεν θα ήταν το παρόν. Θα έβλεπε τη Γη όπως ήταν τρία χρόνια πριν. Θα έβλεπε ανθρώπους που σήμερα δεν υπάρχουν, να περπατούν στους δρόμους, να γελούν, να μιλούν. Θα έβλεπε μια πραγματικότητα που για εμάς έχει περάσει, αλλά για εκείνον θα ήταν το "τώρα". Η ίδια ιδέα, αν την επεκτείνουμε, γίνεται ακόμα πιο συγκλονιστική. Αν μετακινηθούμε ακόμα πιο μακριά, ας πούμε 2.000 έτη φωτός, τότε ο παρατηρητής αυτού του μακρινού πλανήτη δεν θα έβλεπε τίποτα από τον κόσμο όπως τον ξέρουμε. Θα έβλεπε την Ιερουσαλήμ των ρωμαϊκών χρόνων, τους πρώτους Χριστιανούς, και - ποιος ξέρει; - ίσως έναν άνθρωπο να προχωρά στους χωματόδρομους της εποχής...