[...] Η συνάντησή μου με τον Ι. Θ. Κακριδή έγινε σε μιαν άχαρη για μένα περιοχή, έτσι που μεγάλος ήταν ο κίνδυνος να μείνει άγονη. Πρωτοετής φοιτητής της φιλολογίας εγώ, χωρίς τις πιο στοιχειώδεις γνώσεις της λατινικής, βρέθηκα να παρακολουθώ τον Κακριδή να μας διδάσκει Καίσαρα· η φήμη της αυστηρότητάς του δε βοηθούσε καθόλου τη δική μου άγνοια. Και τότε συντελέστηκε αυτό που παραμένει πάντα θαύμα στην παιδαγωγική πράξη, αυτό που ανεπανάληπτα έχει αποτυπώσει ο Πλάτων στον ερωτικό του "Φαίδρο", αυτό που είναι -ή πρέπει να είναι- το όνειρο και ο καημός του δασκάλου. Οι σελίδες του γαλατικού πολέμου, γραμμένες με την αυστηρή και αφτιασίδωτη γλώσσα ενός Ρωμαίου, και μάλιστα στρατηγού, μεταμορφώνονταν από το δάσκαλο σε γοητευτικό κείμενο, όπου ανακάλυπτες τις αξίες και τη δύναμη του λόγου. "ΤΟ ΒΗΜΑ", 3.3.1982, Ιστορικό Αρχείο "ΤΟ ΒΗΜΑ" & "ΤΑ ΝΕΑ" Η γλώσσα, από το αρχικό της κύτταρο, τη λέξη, ως την πιο ολοκληρωμένη αρχιτεκτόνησή της, τη...