Ο Χρήστος Λάμπρης, ένας εκ των δυο ορειβατών της μοιραίας ανάβασης στα Ιμαλάια το 1985, μίλησε στο iefimerida για το βουνό που σημάδεψε τη ζωή του, στο οποίο επέστρεψε σε ένα ταξίδι μνήμης για τους συντρόφους που χάθηκαν στην πρώτη ελληνική αποστολή άνω των 7.000 μέτρων Στα μέσα της δεκαετίας του '80, μια μικρή ομάδα Ελλήνων ορειβατών τόλμησε κάτι που τότε έμοιαζε απίστευτο. Να αγγίξει τη Νότια Πλαγιά της Αναπούρνα, μια από τις πιο απαιτητικές κορυφές των Ιμαλαίων. Ήταν μια εποχή χωρίς σύγχρονη ενημέρωση, χωρίς υποστήριξη από Σέρπα και με ελάχιστη γνώση για τις συνθήκες του βουνού. Το εγχείρημα στηρίχθηκε στον ενθουσιασμό και την τόλμη ανθρώπων που ήθελαν να φτάσουν ψηλότερα από οποιονδήποτε Έλληνα πριν από αυτούς. ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ Η ομάδα των ορειβατών που πήρε μέρος στο επετειακό ταξίδι στην Αναπούρνα 40 χρόνια μετά την ελληνική αποστολή του 1985 Η προσπάθεια εκείνη, οργανωμένη με τα πενιχρά μέσα της εποχής και...