Μαριάννα Κακαουνάκη 08.06.2025 • 23:50 Κοινοποίηση 0 Σχόλια Στις 23 Ιουλίου 2018 δεν βρισκόμουν στην Ελλάδα. Παρακολουθούσα από μακριά τις ειδήσεις, συγκλονισμένη με το πώς μπορεί μια φωτιά να βγει εκτός ελέγχου τόσο κοντά στο κέντρο της πρωτεύουσας. Θυμάμαι εκείνο το βράδυ τη σύσκεψη στο Συντονιστικό. Θυμάμαι στη συνέχεια τις δηλώσεις υπουργών για τα αυθαίρετα και τις ευθύνες των κατοίκων. Το παράδοξο είναι πως, παρότι στο δικαστήριο κανείς από τους κατηγορουμένους δεν προέβαλε αυτό το επιχείρημα, σε συζητήσεις για το Μάτι πάντα κάποιος θα βρεθεί να πει πως φταίει η αυθαίρετη δόμηση για το κακό. Η λάσπη μένει. Δημοσιογραφικά, άρχισα να ασχολούμαι με την υπόθεση έξι μήνες μετά τη φωτιά. Ο Αλέξης Παπαχελάς είχε βρει τις ηχογραφημένες συνομιλίες της πυροσβεστικής εκείνης της ημέρας και ξεκίνησα να τις ακούω προσπαθώντας να καταλάβω τι πήγε τόσο λάθος. Τα χιλιάδες ηχητικά φωτίζουν πολλές και διαφορετικές πτυχές των γεγονότων. Αν όμως ένα...