Αγαπητέ Πιτσιρίκο, Ο συντηρητισμός είναι μία από τις σταθερές καταστάσεις που καταλήγει μια κοινωνία μετά από μια σοβαρή κρίση. Ενδεχομένως, μάλιστα, να είναι η περισσότερο ισχυρή κατάσταση ως αποτέλεσμα της αυτοσυντήρησης και άμυνας πολλών ανθρώπων που βλέπουν τους γύρω τους ως εν δυνάμει αντιπάλους σε έναν αγώνα επιβίωσης. Ερχόμαστε τώρα στην πραγματικότητα στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης: η κρίση -τεχνητή ή μη- ήρθε απότομα σε μια κοινωνία που μέτραγε την ανάπτυξη και την πρόοδο με βάση τα κάθετα τούβλα που πακτώνονται στο έδαφος. Το αποτέλεσμα -μετά από ένα εύλογο πια χρονικό διάστημα- είναι να μετράμε τα αγχολυτικά και ηρεμιστικά που αναλογούν στον πληθυσμό με αναλογία πια σχεδόν 1:1 κάθε μήνα. Αν λοιπόν οι ισχυροί δεσμοί (Κράτος, Εκκλησία, Στρατός κτλ) αποτελούν την ραχοκοκαλιά της κοινωνίας μας, οι ασθενείς δεσμοί (αλληλοκατανόηση, σεβασμός, συμπόρευση κτλ) είναι αυτοί που την σταθεροποιούν. Αν, επομένως, τα τελευταία...