Ενώ οι όροι της παραγωγής πλούτου βρίσκονται σε φάση θεαματικής ανατροπής, είναι απαραίτητη μια επαναθεώρηση της σουμπετεριανής θεωρίας περί δημιουργικής καταστροφής; Είναι πλέον σαφές ότι οδεύουμε προς μια νέα παραγωγική επανάσταση όπου οι συντελεστές παραγωγής πλούτου και αξίας θα είναι αισθητά διαφορετικοί από τους αντίστοιχους του παρελθόντος. Και η διαδικασία αυτή είναι μια από τις κύριες αιτίες των γεωπολιτικών ανακατατάξεων και πολιτικών κρίσεων που βιώνουμε. Ο αείμνηστος Αυστριακός οικονομολόγος Γιόζεφ Αλοίς Σουμπέτερ (1883-1950) στο έργο του "Σοσιαλισμός, Καπιταλισμός, Δημοκρατία", τόνιζε ότι "καπιταλισμός και στασιμότητα είναι δύο ασυμβίβαστες καταστάσεις. Υπό αυτή την έννοια, ένας σταθερός καπιταλισμός αποτελεί αντίφαση και δεν μπορεί να υπάρξει, γιατί τότε θα σταματούσε και η δημιουργική καταστροφή, που είναι η ψυχολογική πρώτη ύλη του". Χάρη σε αυτή την τελευταία, οι αναπτυγμένες κοινωνίες, από τον ατμό και τα υγρά...