"Πονάω!". Η κραυγή αντηχεί μέσα στη νύχτα στην άνοδο της οδού Γκύζη. Ενας νεαρός άνδρας είναι πεσμένος στην άσφαλτο, με τη μηχανή του λίγα μέτρα πιο πίσω. Φοράει κράνος, έχει τις αισθήσεις του, αλλά δεν μπορεί να κινηθεί από τον πόνο. Οι φίλοι του στέκονται από πάνω του, μουδιασμένοι. Οι διασώστες του ΕΚΑΒ, με ακριβείς, σχεδόν χορογραφημένες κινήσεις, του φορούν κολάρο και τον ακινητοποιούν σε μια πορτοκαλί σανίδα. Οι ιστορίες δεν λέγονται εύκολα - Είναι κομμάτια που μένουν ακόμη κι αν πέρασαν χρόνια Το βάρος του - 150 κιλά - απαιτεί ενίσχυση, αλλά προχωρούν. Ο νεαρός ψελλίζει πως μια γάτα πετάχτηκε στη ρόδα. Κανείς δεν τον κρίνει. Ολοι σκέφτονται το ίδιο: ήταν τυχερός... Η ώρα είναι 1:30 τα ξημερώματα. Είμαστε ήδη σχεδόν δυόμισι ώρες στον δρόμο. Ακολουθούμε ένα ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, με διασώστες τον Δημήτρη Δημητριάδη και τον Ανδρέα Μπινιέρη. Το ασθενοφόρο που οδηγούν είναι ένα από τα καινούργια οχήματα που έχουν ενταχθεί πρόσφατα...