Σίγουρα είναι ευχάριστο και για την πόλη μας, αλλά και το ίδιο το άθλημα, να διακρίνεται κάποιος άλλος εκτός από τον Παναθηναϊκό Γράφει ο Παναγιώτης Σκουρής* Μετά την τελευταία παραγγελιά, εμφανίστηκε και έτερος, καλός φίλος, να μου κάνει και αυτός τη δική του. Αυτός βέβαια είναι πιο παλιός, από τα χρόνια του σχολείου, του Γυμνασίου, για να εξηγούμαστε. Και έπιασε ένα από τα θέματα, με τα οποία η συγκεκριμένη σχέση πορεύτηκε για πολλά χρόνια. Το μπάσκετ. Αγαπημένο θέμα, μα την αλήθεια. Για πολλά χρόνια ασχολούμαστε με το άθλημα, παρότι σε συλλογικό επίπεδο ήμαστε σε άκρως αντίθετα στρατόπεδα. Χωρίς αυτό βέβαια να χαλάσει ή έστω και να επηρεάσει τη φιλία μας. Πανηγυρίσαμε μαζί βέβαια τις δύο μεγάλες της εθνικής ομάδας το 1987 και το 1989. Τις αφετηρίες της εκτόξευσης του ελληνικού μπάσκετ δηλαδή. Μας θυμάμαι ακόμα καλοκαιράκι του 1989 να παρακολουθούμε παρέα στο δικό μου σπίτι το νικηφόρο ημιτελικό του Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ με την...