Με δεδομένη την δραματική οπισθοδρόμηση αρκετών πλευρών της μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας μας την τελευταία δεκαπενταετία, το να σταματήσουμε εδώ την αποτίμηση του Συντάγματος του 1975 είναι νομίζω εθελοτυφλία. Πενήντα χρόνια μετά, η αποτίμηση του ισχύοντος Συντάγματος δεν μπορεί παρά να είναι κατ'αρχήν θετική. Πρώτον, διότι μας επανασυνέδεσε με την ευρωπαϊκή συνταγματική παράδοση, μετά το θλιβερό διάλειμμα της μεταξικής δικτατορίας, της κατοχής, της μετεμφυλιακής "καχεκτικής δημοκρατίας" και της δικτατορίας. Δεύτερον, διότι εγκαινίασε την δεύτερη μεγάλη περίοδο κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στην χώρα μας (η πρώτη, την οποία συχνά -και αδίκως- υποβαθμίζουμε, ήταν η περίοδος 1864-1915) παρέχοντας ένα ικανοποιητικό και ανθεκτικό θεσμικό πλαίσιο για την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος. Ωστόσο, με δεδομένη την δραματική οπισθοδρόμηση αρκετών πλευρών της μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας μας την τελευταία δεκαπενταετία, το να σταματήσουμε εδώ...