ΣΤΟ ΒΑΓΟΝΙ ΤΟΥ μετρό ένας Έλληνας επιβάτης μιλάει δυνατά, απευθύνεται στους άγνωστούς του συνεπιβάτες, φωνάζει με οργή για τους ξένους που "έχουν κατακλύσει τη χώρα" και για τους "πολιτικούς που δεν γυρίζουν τις χιλιάδες ξένους στον αγύριστο", ενώ κάθε λογύδριό του συνοδεύεται από τη φράση "Παπαδόπουλος που μας χρειάζεται". Κανένας δεν μιλάει, μερικοί, λίγοι είναι η αλήθεια, επιδοκιμάζουν με κινήσεις του κεφαλιού, ένας επιβάτης με σκούρα επιδερμίδα που αντιλαμβάνεται ότι οι φωνές μπορεί να τον αφορούν μετακινείται γρήγορα σε άλλο βαγόνι. Ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου, αλλά και τις ημέρες που ακολουθούν, πολλαπλασιάζονται εκείνοι που στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης υιοθετούν την ανυπόστατη και "ψεκασμένη" θεωρία ότι "το Πολυτεχνείο δεν υπήρξε ποτέ αλλά είναι ένα κατασκεύασμα", ενώ αρκετοί επιχειρηματολογούν γράφοντας ότι τις ημέρες του Πολυτεχνείου δεν υπήρξαν καν νεκροί, είναι ένας μύθος ακόμα. Στα ίδια μέσα κοινωνικής δικτύωσης...