Καθώς ο κόσμος κινείται στη μεταμοντέρνα εποχή και στην "κοινωνία των πληροφοριών και της γνώσης", στην Ελλάδα φαίνεται τελικά όλοι να είναι εκσυγχρονιστές. Στα λόγια τουλάχιστον. Το αίτημα του εκσυγχρονισμού είναι τόσο ισχυρό, που ρητορικά οι πάντες δηλώνουν και προσποιούνται ότι εργάζονται για τον εκσυγχρονισμό της χώρας. Η εκσυγχρονιστική ρητορεία από την εκσυγχρονιστική πράξη απέχει πράγματι πολύ. Είναι π.χ. δύσκολο και αντιφατικό να διατείνεσαι ότι προωθείς τον εκσυγχρονισμό και ταυτόχρονα με τις πράξεις σου να διαιωνίζεις τις πλέον αναχρονιστικές μορφές πελατειακών σχέσεων στον δημόσιο τομέα. Όσο κι αν είναι δύσκολο να προσδιορισθεί το περιεχόμενο του εκσυγχρονισμού, παρά τις προσπάθειες μελετητών, όπως (ενδεικτικά) των Ν. Μουζέλη, Κ. Τσουκαλά, Ν. Διαμαντούρου κ.ά., γίνεται ωστόσο αποδεκτό ότι ο "θεσμικός εκσυγχρονισμός" συνιστά την αφετηριακή προϋπόθεση για τον ευρύτερο εκσυγχρονισμό κοινωνίας και οικονομίας. Ο "θεσμικός...