Στην ΕΣΣΔ των δεκαετιών του 1960 και του 1970 έγινε πολύ κοινή η χρήση ακτινογραφικών φιλμ για την αποτύπωση ηχογραφήσεων: κάπως έτσι γεννήθηκε η λεγόμενη "μουσική των οστών". Όταν η Western Electric εφηύρε την ηλεκτρική ηχογράφηση πριν από 100 χρόνια μεταμόρφωσε εντελώς τη σχέση του κοινού με τη μουσική. Πριν από αυτό, η ηχογράφηση γινόταν μηχανικά, χαράζοντας ηχητικά κύματα πάνω σε ρολό χαρτί ή κύλινδρο. Αυτές οι ηχογραφήσεις είχαν χαμηλή πιστότητα και κατέγραφαν μόνο ένα μικρό τμήμα του ακουστικού φάσματος. ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ Χρησιμοποιώντας ηλεκτρικά μικρόφωνα, ενισχυτές και ηλεκτρομηχανικούς καταγραφείς, οι δισκογραφικές εταιρείες έκτοτε μπορούσαν να καταγράψουν ένα πολύ ευρύτερο φάσμα ηχητικών συχνοτήτων, με πολύ υψηλότερη πιστότητα. Για πρώτη φορά, ο ηχογραφημένος ήχος έμοιαζε πολύ με αυτόν που άκουγε ο ακροατής σε μια ζωντανή παράσταση. Τα επόμενα χρόνια, οι πωλήσεις βινυλίων και πικάπ γνώρισαν μεγάλη...